Zuidelijke kus

woensdag 7 maart 2012


Zuidelijke kus





De plannen om tijdens deze persoonlijke reis naar het Westelijke Zuiden van Europa, en terug, een aantal prachtige gedichten te schrijven zijn tot nu toe nutteloos gebleven.







Ondanks alle voornemens heeft Alfons Antana nog steeds geen geschikte woorden gevonden voor een gedicht, terwijl eigenlijk heel veel tijdens deze vakantie de aanleiding voor een gedicht had kunnen zijn:



Een weg vliegende roofvogel met grote vleugelslagen, een rode eekhoorn die snel een boom in sprint, de heldere blauwe hemellucht, de kleine witte dorpjes tegen de bergen, de prachtige boompartijen, riviertjes, bloementuinen, het zwijgen van twee vrienden.



Het is allemaal de moeite waard om er iets over op te schrijven, in een notitieblok, maar daarmee zijn het nog geen gedichten, het zijn slechts woorden op zoek naar geluk.



Notities van een bijzondere vakantie die de relatie tussen blonde Thomas en donkere Alfons Antana weer in het goede spoor moet krijgen.



Donkere Alfons en Thomas kopen een authentieke honing en enkele regionale ansichtkaarten. Het duurt even voordat het lukt deze te bemachtigen, vanwege de mensen die allemaal verrukt lijken te zijn over dit stukje commerciële beschaving te midden van een indrukwekkende omgeving van ruige rotspartijen nabij de onstuimige zee.



De Zuidelijke kusten zijn hier echt stijl, het smalle strand is slechts met trappen te bereiken.



Er wordt een ansichtkaart gekocht voor de ouders van ongelovige Thomas. Alleen voor het idee, zo ver weg te zijn, zo ontzettend ver weg te zijn, helemaal in het Zuiden, alsof je Afrika kunt ruiken.



Alfons Antana haalt eens diep adem en kijkt uit over de woeste zee. Zijn lieve vriend ongelovige Thomas staat naast hem en geeft hem een innige kus.